آزار علی(ع) آزار پیامبر(ص)

در سال دهم هجرت، پیامبر اعظم(ص) حضرت علی(ع) را برای هدایت مردم یمن و تبلیغ اسلام به آنجا فرستاد، علی(ع) در این مأموریت موفقیت بزرگی به دست آورد و بذر اسلام را در دلهای مردم یمن پاشید و طولی نکشید که سراسر یمن تحت پوشش اسلام درآمد. عمروبن شاس گوید: من در این سفر همراه علی(ع) بودم، تصور کردم که علی(ع) نسبت به من بی مهری کرده و این موضوع در دلم مانده بود، هنگامی که به مدینه برگشتیم، با هر کس که ملاقات کردم بی مهری علی(ع) را بازگو نمودم، تا اینکه به حضور پیامبر(ص) در مسجد رسیدم، در کنارش نشستم، پیامبر(ص) به من رو کرد و فرمود:
«ای «عمرو» مرا آزار رساندی». گفتم: «انالله و اناالیه راجعون» پناه می برم به خدا و به اسلام از اینکه به رسول خدا(ص) آزار رسانده باشم. پیامبر اعظم(ص) به من فرمود: «من اذی علیا فقد اذانی»، کسی که علی(ع) را بیازارد، حتما مرا آزرده است.(1) فهمیدم که نمی بایست نسبت ناروای بی مهری علی(ع) را به خود، تصور کنم یا از آن شکایت نمایم که موجب آزار علی(ع) و پیامبراعظم(ص) خواهد شد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
1- اعلام الوری، ص 137